یک سیستم ECG از چندین جزء تشکیل شده است که با هم کار می کنند تا فعالیت الکتریکی قلب را اندازه گیری و ثبت کنند:

• الکترودها: حسگرهای فلزی کوچکی به نام الکترود به پوست قفسه سینه، بازوها و پاهای بیمار متصل می شوند. این الکترودها سیگنال های الکتریکی تولید شده توسط قلب را شناسایی کرده و به دستگاه ECG منتقل می کنند.
• سیم‌های سربی: الکترودها به سیم‌های سربی متصل می‌شوند که سیگنال‌های الکتریکی را از الکترودها به دستگاه ECG منتقل می‌کنند.
• دستگاه ECG: دستگاه ECG فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند و نمایش گرافیکی این فعالیت را در طول زمان تولید می کند. دستگاه معمولاً به چندین کانال یا سیم مجهز است که می تواند سیگنال های الکتریکی را از قسمت های مختلف قلب ضبط کند.
• کامپیوتر: بسیاری از دستگاه های ECG مدرن به یک کامپیوتر متصل هستند که امکان ذخیره و تجزیه و تحلیل داده ها را به صورت دیجیتالی فراهم می کند.
  در اینجا یک نمای کلی ساده از نحوه عملکرد یک سیستم ECG آورده شده است:

الکترودها به پوست قفسه سینه، بازوها و پاهای بیمار متصل می شوند.
سیم‌های سربی سیگنال‌های الکتریکی را از الکترودها به دستگاه ECG منتقل می‌کنند.
دستگاه ECG فعالیت الکتریکی قلب را تقویت و ثبت می کند و نمایشی گرافیکی از این فعالیت در طول زمان تولید می کند.
داده ها را می توان به صورت دیجیتالی ذخیره و تجزیه و تحلیل کرد و به پزشکان اجازه می دهد تا نتایج را تفسیر کرده و هر گونه بیماری قلبی را که ممکن است وجود داشته باشد را تشخیص دهند.

به طور کلی، سیستم ECG یک روش غیر تهاجمی و نسبتا ساده برای اندازه گیری و ثبت فعالیت الکتریکی قلب ارائه می دهد که اطلاعات ارزشمندی در مورد سلامت و عملکرد قلب ارائه می دهد.