رسانایی توانایی یک ماده برای حمل جریان است که این ویژگی نقطه‌ی مقابل مقاومت می‌باشد. در مایعات، ما اغلب از تقابل مقاومت و رسانایی برای اندازه‌گیری ظرفیت رسانا استفاده می‌کنیم.

یک سنسور رسانایی توانایی یک محلول برای هدایت جریان الکتریکی را اندازه گیری می کند. وجود یون ها در یک محلول است که به محلول اجازه می دهد رسانا باشد: هر چه غلظت یون ها بیشتر باشد رسانایی بیشتر است.

سنسورهای سنجش میزان رسانایی، از طریق یک پراب که در محلول مورد آزمایش فرو می رود، یک بار الکتریکی منتشر می کنند. اگر تعداد یون های محلول افزایش یا کاهش پیدا کند، باعث افزایش یا کاهش بار الکتریکی می شود. سنسورهای سنجش میزان رسانایی می توانند این شارژ را اندازه گیری کنند و رسانایی محلول را در اختیار شما قرار دهد.

هنگامی که پراب داخل محلول قرار می گیرد، جریان الکتریکی بین دو الکترون داخل پراب جریان می یابد که در یک فاصله مشخص از هم جدا می شوند. غلظت یون در محلول است که تعیین می کند رسانایی بالا یا پایین است. اگر غلظت یون بالا باشد، رسانایی بالاتر خواهد بود که منجر به جریان سریعتر می شود. اگر جریان الکتریکی کند باشد مقدار رسانایی کمتر می شود زیرا غلظت یون ها در محلول کمتر است.