وایرلس

LORA

فناوری ارتباطات بی‌سیم دور برد

LoRa مخفف Long Range است. یک فناوری ارتباط بی‌سیم است که ارتباط دوربرد را با مصرف انرژی پایین امکان‌پذیر می‌کند. این فناوری توسط شرکت Semtech، یک تامین کننده پیشرو در نیمه هادی های سیگنال آنالوگ و مختلط توسعه یافته است، و اکنون به طور گسترده در کاربردهای مختلف IoT (اینترنت اشیا) استفاده می‌شود. LoRa از مدولاسیون طیف گسترده chirp استفاده می‌کند که به آن امکان می‌دهد با مصرف انرژی بسیار کم به فاصله ارتباطی دوربرد تا چندین کیلومتر در مناطق روستایی و تا چند صد متر در مناطق شهری دست یابد. فناوری LoRa برای برنامه‌هایی ایده‌آل است که به ارتباطات دوربرد، کم مصرف و سرعت داده پایین نیاز دارند، مانند شهرهای هوشمند، کشاورزی هوشمند و نظارت بر محیط‌ زیست.

بله، LoRa می‌تواند بدون اتصال به اینترنت کار کند. در واقع یکی از مزایای فناوری LoRa این است که می‌تواند در حالت مستقل بدون نیاز به اتصال به اینترنت کار کند. دلیل این امر این است که فناوری LoRa از معماری ارتباطی نقطه به نقطه یا نقطه به چند نقطه استفاده می‌کند، که آن را قادر می‌سازد بدون نیاز به زیرساخت شبکه متمرکز یا اتصال اینترنتی، مستقیماً با سایر دستگاه های دارای LoRa ارتباط برقرار کند.

دستگاه‌های دارای LoRa را می‌توان طوری پیکربندی کرد که در حالت همتا به همتا یا در یک شبکه مش کار کنند، جایی که می‌توانند مستقیماً بدون نیاز به گیت یا اتصال اینترنتی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این باعث می‌شود فناوری LoRa برای کاربردهایی که به ارتباطات دوربرد و کم مصرف در مناطق دورافتاده یا مناطقی که اتصال به اینترنت محدود یا در دسترس نیست، ایده‌آل باشد.

با این حال، در مواردی که اتصال به اینترنت در دسترس است، دستگاه های دارای LoRa را می‌توان از طریق یک دروازه به اینترنت متصل کرد، که آنها را قادر می‌سازد با دستگاه های دیگر یا برنامه های مبتنی بر ابر ارتباط برقرار کنند. این امکان نظارت از راه دور، مدیریت و تجزیه و تحلیل داده‌ها را فراهم می‌کند که می تواند برای برنامه های مختلف اینترنت اشیا مفید باشد.

شبکه لورا یا LoRaWAN (شبکه وسیع برد بلند) یک پروتکل ارتباطی وایرلس است که بر پایه فناوری LoRa ساخته شده است. این برای ارائه یک شبکه کم مصرف و پهناور (LPWAN) برای دستگاه‌های IoT (اینترنت اشیا) طراحی شده است که امکان ارتباط دوربرد با مصرف انرژی کم را فراهم می کند.

LoRaWAN از معماری شبکه توپولوژی ستاره‌ای استفاده می‌کند، جایی که دستگاه های پایانی با دروازه هایی که به یک سرور شبکه متصل هستند ارتباط برقرار می‌کنند. سرور شبکه ارتباط بین دستگاه های پایانی و سرور برنامه را مدیریت می‌کند، جایی که داده ها پردازش و تجزیه و تحلیل می‌شوند.

LoRaWAN سه دسته از دستگاه‌های پایانی را تعریف می‌کند: کلاس A، کلاس B، و کلاس C. دستگاه‌های کلاس A کم مصرف‌ترین و با کمترین مصرف انرژی هستند و تنها زمانی که داده‌ای برای ارسال داشته باشند، با دروازه ارتباط برقرار می‌کنند. دستگاه های کلاس B انرژی بیشتری دارند و به صورت دوره‌ای با دروازه ارتباط برقرار می‌کنند، در حالی که دستگاه‌های کلاس C همیشه در حال گوش دادن هستند و می ‌وانند در هر زمانی داده ها را دریافت کنند.

LoRaWAN یک استاندارد باز است، به این معنی که هر کسی می‌تواند از آن برای ساخت اپلیکیشن‌های IoT استفاده کند، و توسط جامعه بزرگی از توسعه دهندگان، تولید کنندگان و ارائه دهندگان خدمات پشتیبانی می شود. LoRaWAN برای برنامه هایی که به ارتباطات دوربرد و کم مصرف نیاز دارند، مانند شهرهای هوشمند، کشاورزی هوشمند، نظارت بر محیط زیست و ردیابی دارایی ها، ایده آل است.